Wszystko zaczyna się, gdy Thomas budzi się w Pudle. Nie wie, gdzie jest. Nie wie, kim jest, lub raczej kim był. Jedyne co wie to to, że nazywa się Thomas. Trafia do świata chłopców, którzy żyją pośrodku Labiryntu. Jest ich około 60, a niektórzy z nich spędzili w Strefie prawie dwa lata. Stworzyli własną małą społeczość, gdzie każdy ma jakieś zadanie. Główymi dowodzącymi są Alby i Newt. To oni starają się utrzymać tą kohortę dzieciaków prz życiu.

"Zapomni o wszystkim, co dziwne. Zapomni o wszystkim, co złe. Zapomni o tym i nie spocznie, dopóki nie rozwiąże tej zagadki i nie znajdzie stąd wyjścia."

Gdy pojawia się Thomas wszystko zaczyna się zmieniać. Zaprzyjaźnia się z Chuckiem – młodym chłopcem, który jest tu zaledwie od mieiąca. Thomas od samego początku postanawia zostać Zwiadowcą – człowiekiem. Który starał się rozwikłać zagadkę Labiryntu. Tylko najlepsi mogli być Zwiadowcami. Było to ogromnie niebezpieczne i potrzeba było sprytu, wytrwałości oraz doskonałej sprawności fizycznej i psychicznej.



Po jednym dniu w Strefie dochodzi do dziwnego zjawiska. Ktoś znowu został przysłany w Pudle. Jeszcze nigdy się to nie zdarzyło, więc wzbudza powszechny zamęt. Dodatkowo okazuje się, że jest to dziewczyna. I to ostatnia osoba jaka przyjedzie do Labiryntu. I to ona zapoczątkowała Koniec.

"Chciałabym ci w ten sposób powiedzieć, że gdybyś umarł, to bym cię zabiła."

James Dashner wykreował własny świat, pełen niebezpieczeństw czychających tuż za rogiem. Umieszcza tam 60 chłopców. To przerażające jak ta rzeczywistość okazuje się fascynująca dla Czytelnika. Pełen realizmu i zagadek świat jest emocjonującą wycieczką dla nietylko młodych książkowych podróżników.



Najbardziej uciążliwą postacią był dla mnie Thomas. Ciągle tylko chodził i kazał innym powiedzieć o co w tym wszystkim chodzi pomimo, że nikt tego nie wiedział.
Za to do gustu bardzo przypadł mi Newt. Dla wszystkich miły, dobry przywódca, opanowany, lecz skrywający sekrety. Musiał stanąć przed wielkim wyzwaniem dowodzenia tą zgrają chłopców, co nie mogło być proste. Musiał być za nich odpowiedzialny i dawać im przykład. Gdyby on się poddał reszta też zaczęłaby pomału gasnąć.



Książka przypomina tematyką inną młodzieżową dystopię, a mianowicie "Niezgodną". Życie w pozornym spokoju i bezpieczeństwie, które tak naprawdę jest kontrolowane. Nie sprawia jednak, że "Więzień Labiryntu" jest nudny. Nie. Pełen niespodziewanych zwrotów akcji, wstrząsających decyzji i czasem samobójczych wyzwań pozwala nam całkowicie wciągnąć się w książkę i uciec od otaczającej nas rzeczywistości.

"Jednak szczęście wyrwano im z serc. Miłość z ich życia."




Polecam tą książkę zarówno młodzieży jak i dorosłym, by mogli zapoznać się z historią grupy, która do końca nie traci nadziei, pomimo ciągłych niedogodzeń i przeszkód nie traci chęci do walki. Zawsze gotowa do poświęceń i chwalebnych czynów. Bo taka właśnie jest młodzież z mrocznego Labiryntu.


Tytuł:"Więzień Labiryntu"
Cykl:"Więzień Labiryntu" (tom 1)
Autor: James Dashner
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Rok wydania: 2011
Ilość stron: 424
Ocena: 8.5/10

/Anonimowa Poetka