Sama fabuła filmu obejmuje same początki historii załogi USS Enterprise. Poznajemy młodego Jamesa T. Kirka i jego jakże dramatyczną historię narodzin. Prowadzi dość awanturniczy tryb życia. Pewny siebie, niezwykle rozgarnięty i inteligentny swym postępowaniem idealnie kontrastuje ze spokojem i skrajnym racjonalizmem Spocka. Ich charakterystyczny duet będzie dosłownie przepychać się przez cały film, dając tym samym bardzo oryginalne podwaliny pod ta pięknie nietypową przyjaźń, która złączy naszych bohaterów.

Co do kreacji prezentowanej przez aktorów. Osobiście nie jestem fanką gry prezentowanej przez Chrisa Pinea, tu jednak nie drażnił mnie tak bardzo. Dużo bardziej jednak podobała mi się kreacja Zacharego Quito, którego śliczna prosta grzywka i brak wyrazu były wyjątkowo przekonujące. Szkoda, że więcej uwagi nie poświęcono czarnemu charakterowi w którego wcielił się Eric Bana, który bardzo zaimponował mi filmem „Ocalony”, a tu nie miał jak się wykazać. A szkoda.  

Nie muszę chyba wspominać, bo oczywistością jest, że w kwestii technicznej film został przygotowany wyśmienicie. Celem autorów było zadowolenie fanów serii jak również i nie związanych z nią blisko widzów. Efektowne wybuchy i walki przyciągają uwagę i zamazuję wizję wyniesioną z serialu gdzie te sceny były po prostu tandetne. Tutaj jest to jeden z największych atutów obrazu.

Szczególnie godnym uwagi aspektem jest muzyka użyta w filmie. Ścieżka dźwiękowa autorstwa Michaela Giacchino wzmaga jeszcze szybkie tempo akcji, wpasowując się idealnie w kosmiczne obrazy. Twórca znany z tworzenia muzyki do bajek (za „Odlot” przyznano mu Oscara) idealnie wyczuł specyficzny charakter filmów tego typu, dlatego możemy cieszyć się świetnym wręcz soundtrackiem.

Podsumowując już. Star trek to świetne, niezobowiązujące widowisko oparte na znanym większości widzów pomyśle. Obejrzenie powinno dać satysfakcje wszystkim widzą, bez względu na wcześniejsze doświadczenia z serią lub zupełnych ich braku. Z góry mogę polecić również kontynuacje, której recenzja pojawi się tutaj w niedalekiej przyszłości.

Żyjcie długo i pomyślnie!

/Aniela

***

Teraz trochę prywaty! Ostatnio miałam przymusową przerwę, teraz wracam ze zdwojoną siłą i zapałem. 

Nie wiedziałam, że można tak tęsknić za pisaniem.